صدایی که خاموش نشد

در آتش و آیه؛ حمله رژیم صهیونیستی به صداوسیمای پایتخت

در پی حمله موشکی رژیم صهیونیستی به ساختمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران، تعدادی از کارکنان رسانه به شهادت رسیدند و چند نفر مجروح شدند. در این میان، ایستادگی خیره‌کننده‌ی یک گوینده زن در حین اجرای زنده، صحنه‌ای ماندگار از مقاومت رسانه‌ای را در تاریخ ثبت کرد؛ مقاومتی که از هر موشک، رساتر بود.

به گزارش اخبار جزایر، در حمله موشکی مستقیم رژیم صهیونیستی به ساختمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران در پایتخت، چند تن از کارکنان رسانه، به شهادت رسیدند و چند تن دیگر مجروح شدند. این حمله، که آشکارا تلاشی برای خاموش‌کردن صدای مقاومت و اطلاع‌رسانی مستقل بود، واکنش‌های گسترده‌ای در سطوح مختلف داخلی و بین‌المللی به همراه داشت.
اما آنچه این جنایت را در حافظه تاریخی رسانه و ملت ماندگار خواهد کرد، تنها شهادت مظلومانه همکاران رسانه‌ای نیست؛ بلکه ایستادگی شیرزنِ گوینده‌ای‌ست که درست در لحظه اصابت، در میانه دود و آوار، اجرای خود را متوقف نکرد.
نه صدا لرزید، نه واژه عقب نشست.
در حالی‌که شعله‌ها در پشت صحنه زبانه می‌کشید، صدای تکبیر و «الله‌اکبر» از عمق ساختمان برخاست و اجرای زنده ادامه یافت.
این صحنه، در اوج سادگی‌اش، از هزاران رجز‌خوانی رساتر و کوبنده‌تر بود؛ پیامی بی‌واسطه به جهانیان که صدای حقیقت را نه با گلوله، که حتی با موشک هم نمی‌توان خاموش کرد.
شاید مقایسه‌ای کوتاه، عمق این پیام را کامل‌تر نمایان سازد: در شرایطی مشابه، تنها صدای آژیر کافی‌ بود تا خبرنگار مرد اسرائیلی، زمین را برای یافتن سوراخ موش جست‌وجو کند؛ اما این‌جا، یک زن، ایستاد… بی‌لرزش، بی‌واهمه.
این نخستین بار نیست که رژیم اشغالگر، رسانه‌ها را هدف می‌گیرد؛ پیش‌تر نیز دفاتر خبری در غزه و بیروت را با موشک به سکوت ویران کرده بود. اما حمله مستقیم به رسانه ملی ایران، آغاز فصل جدیدی از جنایت رسانه‌ستیزی در کارنامه این رژیم است.
در پی این اقدام تروریستی، بسیاری از نهادهای فرهنگی و شخصیت‌های هنری، با صدور بیانیه‌هایی، این جنایت را محکوم کردند.
مریم اکبرپور، یکی از هنرمندان جزیره کیش در پیامی صریح گفت: «این فقط یک موشک نبود، شلیک به حقیقت بود؛ اما صدای ما خاموش نمی‌شود. تا آخر ایستاده‌ایم؛ کنار مردم، کنار حقیقت.»
وی در محکومیت این اقدام ادامه داد: من، به عنوان یک هنرمند، عمیقاً این حمله ددمنشانه به صداوسیمای پایتخت و شهادت جمعی از همکاران رسانه‌ای‌مان را محکوم می‌کنم. حمله به صداوسیمای ایران، حمله به صدای مردم بود؛ حمله به حقیقت.
هنر، رسانه و انسانیت، هر سه، هدف این جنایت بوده‌اند.
رژیم صهیونیستی بار دیگر نشان داد که از عبور از هیچ مرز اخلاقی‌ای فروگذار نمی‌کند.
من هنرمندم، اما امروز فقط زبان هنر کافی نیست.
رژیم جنایت‌کار صهیونیستی، با کینه‌توزی کور، کارمندان رسانه‌ای ما را هدف گرفت؛ چون از صدای مقاومت می‌ترسد. اما صدای حقیقت خاموش نمی‌شود.
ما ادامه خواهیم داد… با قلم، با دوربین، با صدا.
برای مردم، برای مقاومت، برای حقیقت.
صدای ما را نمی‌شود خاموش کرد. ما نه می‌ترسیم، نه سکوت می‌کنیم. تا آخر ایستاده‌ایم؛ کنار مردم، کنار حقیقت.

بر اساس این گزارش، صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران نیز اعلام کرده است که مسیر اطلاع‌رسانی نه‌تنها متوقف نخواهد شد، بلکه با صدایی رساتر، مصمم‌تر و خالصانه‌تر از همیشه ادامه می‌یابد.